Voor- en nadele van conglomeraten

Die oorgrote meerderheid van die besigheid in die Verenigde State van Amerika uitgevoer word deur maatskappye wat reeds opgeneem. Hierdie tipe van vorming maatskappy is verskillend van ander vorme en het baie voordele. Een ooglopende verskil is dat eienaarskap en beheer van mekaar geskei, en die primêre doel van diegene wat hierdie maatskappye beheer is om opbrengste aan beleggers te maksimeer. Een moontlike manier van maksimalisering van opbrengs is om konglomerate, wat groot entiteite wat bestaan ​​uit baie en verskillende maatskappye en tipes besighede is vorm.

`N Finansiële adviseur wat wil om aan te beveel `n risiko-sku benadering sal onvermydelik praat oor diversiteit en `n diverse portefeulje van beleggings. Dit is omdat diversiteit verminder risiko, nie net vir onvoorsiene gebeure, soos veral ongunstige toestande in een sektor of onverwagte bankrotskap in een maatskappy, maar ook in die verskillende effekte van die sakesiklus op individuele besighede. Op dieselfde wyse, een voordeel van `n konglomeraat is dat dit beter toegerus is om `n algemene posisie te behou en word minder geraak deur negatiewe skommelinge.

As `n konglomeraat groei en verkry meer maatskappye, kan dit steeds voordeel trek uit die groter buigsaamheid dit moet nuut gekoop maatskappye ontwikkel en verhoog hul grootte en winsgewendheid. Dit kan gedoen word deur middel van skaalbesparings en veral ekonomieë van omvang. Die voormalige sê dat, tot `n sekere punt, maatskappye sal konsekwent laer relatiewe koste as hulle groei, en die laasgenoemde dat voordele kan steeds verkry uit aanvullende dienste beskikbaar binne `n groeiende entiteit.

Diversifikasie kan egter `nadele. Miskien is die sleutel een is wat die spesialis vaardighede opgebou in die oorspronklike maatskappy of groep van maatskappye nie betrokke in die nuut-verworwe entiteite kan wees. Dit beteken dat met algehele beheer uitgeoefen word deur `n bestuur wat nie ten volle die kragte wat sukses te ry in `n paar van sy samestellende dele nie verstaan ​​nie, kan `n konglomeraat `n verwarrende en abnormaal entiteit wat nie die maksimalisering van al sy potensiaal raak.

Hoewel die verkryging van meer en meer maatskappye potensieel beter algehele prestasie tydens sakesiklus skommelinge kan in staat stel, is dit dalk nie altyd die geval wees. A konglomeraat kan sy swak presterende eenhede te hou vir die doeleindes van diversifikasie, maar om dit te doen, kan hierdie swak presteerders die verrigting van sy meer suksesvol dele demp. Net so sal `n algehele opbrengs nie probleme wat mag bestaan ​​in sommige van die komponent maatskappye, wat al hoe meer winsgewendheid kan inhibeer na vore te bring.