Die amortisasie van klandisiewaarde & Belasting

Korporatiewe bestuur stel behoorlike prosedures om te verseker dat personeel transaksies in ooreenstemming met algemeen aanvaarde rekeningkundige beginsels, of AARP. Senior bestuurders ook spesifieke beleid, soos amortisasie van klandisiewaarde en belasting bestuur te vestig, om seker te maak werknemers nie afoul van fiskale wette uit te voer en verslag akkuraat, volledig finansiële state.

Welwillendheid, of kliënt klandisiewaarde, trek op mededingende invloed of voordeel `n maatskappy se sy reputasie in die mark of die gekombineerde intellektuele kapitaal van sy personeel. Klandisiewaarde ontstaan ​​slegs wanneer `n maatskappy verwag `n ander besigheid. Dit is `n ontasbare bate - wat beteken, dit ontbreek fisiese stof, in teenstelling met tasbare of vaste bates soos toerusting en geboue. Kliënt klandisiewaarde is gelyk aan die koopsom van `n verkrygde besigheid minus sy netto waarde, wat korporatiewe bates minus laste gelyk. Byvoorbeeld, `n belegger koop `n maatskappy met `n boekwaarde van $ 1.000.000, maar TAKEN $ 1,5 miljoen. Welwillendheid gelyk $ 500,000, of $ 1,5 miljoen minus $ 1 miljoen.

Aflossing welwillendheid, of enige ander ontasbare bate, beteken die verspreiding koste van die bate se oor `n paar jaar - oor die algemeen meer as nuttige lewensduur van die hulpbron se, wat is die aantal periodes per maatskappy sal voordeel trek uit die bate. Ontasbare bates loop die spektrum van handelsmerke en patente te franchises en kopieregte. Onder AARP, amortisasie werk op dieselfde manier vir ontasbare bates as waardevermindering doen vir tasbare bates. Aan amortisasie koste aan te teken, `n korporatiewe boekhouer debiteer die amortisasie uitgawerekening en krediete die ooreenstemmende ontasbare bate rekening. Amortisasie en waardevermindering is nie-kontantuitgawes - betekenis, `n maatskappy nie betaal vir hulle, in teenstelling met so `n bedryf aanklagte as huur en kantoor voorrade saam met salarisse en litigasie.

`N besigheid betaal belasting op sy bedryfsinkomste, oor die algemeen by die federale, staats-en plaaslike vlakke. Belasting betrekking ook tot heffings betaalstaat, soos Social Security en Medicare withholdings. Om sy ware bedryfsprestasie te bepaal, `n maatskappy betaal dikwels meer aandag aan sy pre-belasting bedryfsinkomste as sy netto inkomste - wat rekening hou met die fiskale koste. Die besigheid kan so statistieke as EBITDA of bruto inkomste gebruik. EBITDA staan ​​vir "verdienste voor rente, belasting, waardevermindering en amortisasie." Bruto inkomste is gelyk aan bruto verkope minus koste van goedere verkoop.

Belasting en welwillendheid is verskillende konsepte, maar hulle soms met mekaar in verband. Beide items is inkomstestaat komponente - hoewel amortisasie nie bel vir `n kontant oorbetaling, terwyl fiskale nedersettings betrek betalings aan staatsinkomste agentskappe en die Internal Revenue Service. `N inkomstestaat sluit `n maatskappy se inkomste, uitgawes en netto inkomste - of verlies, as inkomste is laer as uitgawes. Rekenmeesters gebruik dikwels die terme "verklaring van wins en verlies," "staat van inkomste" en "PL" wanneer daar verwys word na `n inkomstestaat.